Hij is keurig opgevoed, dus daar ligt het niet aan. Hij spreekt altijd met twee woorden, weet hoe het hoort en ziet er ook keurig uit. Zijn ouders waren trots op hem. De ouders hadden alles onder controle, en hij ook.
In de puberteit kwamen de seksuele impulsen. Eerst ging het nog wel, maar ze werden steeds sterker. En die kreeg hij niet onder controle. Het paste niet bij zijn ouders om er over te praten, ze schaamden zich en wisten niet hoe hem te benaderen. Hij kreeg de impulsen niet onder de knie en werd steeds vaker masturberend aangetroffen, door zijn ouders. Ook de school begon te klagen. En hoe ouder hij werd, hoe erger het werd. Er moesten sloten op de deur, binnenshuis, want zijn zusje liep nu gevaar, en zijn moeder. Maar het paste de ouders niet er over te praten.
Toen de politie voor de deur stond kwam hun ergste nachtmerrie uit. Hij had een willekeurige vrouw overrompeld maar omdat hij beleefd was had hij zich eerst aan haar voorgesteld, met voor- en achternaam. Met de broek op de knieën en met erectie. Dus de politie had er niet veel werk aan.
Wij zien dat hij autistisch is, en dat hij inderdaad zijn seksuele impulsen niet kan beheersen. Wel blijft hij beleefd, maar hij mag niet meer naar de tuin want daar viel hij de dieren lastig, en medepatiënten, en personeel. Al snel krijgt hij alleen mannelijke begeleiders, want hij weet zich niet te verhouden tot vrouwen. Hij moet delen van de dag op kamer blijven, en masturbeert tot bloedens toe. Er dreigt schade aan zijn penis te ontstaan, en eeltvorming.
Hij wil geen medicatie tegen de aandrift, maar hij moet van ons. Hij is er bang voor want hij weet niet wie hij is, zonder seksuele impulsen. Wij ook niet, maar zo kan het niet langer.
Die medicijnen hebben even hun tijd nodig. Maar na twee weken neemt de aandrift fors af en na drie weken mag hij weer op de afdeling. Nog twee weken later mag hij weer naar de tuin.
Er gaat een wereld open voor hem, en hij is daar zelf het meest verbaasd over. Een erectie kan hij niet meer krijgen en de gedachten aan seks nemen af. Hij gaat knutselen en met radio's aan de slag, blijkt een vaardig tuinier en maakt ontwerpen voor de nieuwbouw op de tuin. En hij begint met de behandeling, daar heeft hij nu de ruimte voor.
Drie jaar later heeft hij een vriendin. Een aardig meisje maar ze wil niets van seks weten, daar heeft ze in haar jonge leven al genoeg van gehad, en niet op een manier waardoor je later meer wil. Dus nu lopen ze samen, een ernstig seksueel getraumatiseerde jonge vrouw en een ernstig seksueel gepreoccupeerde jongeman. Hij kan niet, dus hij is veilig voor haar; zij wil niet, dus zij is veilig voor hem.
Een dergelijk merkwaardig evenwicht hebben wij niet eerder gezien. De angst voor seks loopt gearmd met een explosie van seks. Gedetailleerd hebben wij, met haar hulp, hen beiden voorgeschreven wat wel mag en wat niet. Gearmd lopen mag, hand-in-hand ook. Een kus op de wang mag, een kus op de mond niet (wil zij niet). Een hand op haar rug mag, een hand op haar buik - of hoger - niet (wil zij niet). Zij op zijn schoot mag, hij op haar schoot niet (trauma!). En zo schrijven we op wat wel en niet mag, en soms vullen we dat aan, soms wijzigen we iets.
..........
Wordt vervolgd met autist 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten