Speech (1)

Soms, heel soms, mag ik iemand toespreken. In dit geval Piet, die zijn registratie tot GZ-psycholoog heeft behaald. Hieronder een fragment uit de toespraak.

"Het leuke van supervisie geven is dat je zo totaal verschillende supervisanten tegen komt. De meeste supervisanten zijn jong en nog beginnend maar een enkele keer krijg je het genoegen iemand als supervisant te krijgen die al wat langer meeloopt. Piet bijvoorbeeld is al gedragstherapeut, en ook EMDR-therapeut.
Zoiets verrijkt de supervisie, dat kan ik u vertellen. Het voordeel van Piet is dat je interessante en lange wandelingen met hem kunt maken – niet dat we de supervisiekamer ooit verlaten hebben, maar je komt nog eens ergens. Zo kreeg ik van Piet een boek aangeraden met de opgewekte titel “the spirit molecule”, de begeesterde molecuul, zal ik maar zeggen. Dat ik mij weinig bevoegd acht op dat terrein hoef ik hier niet uit te leggen. De hoofdstukken gaan over psychedelische drugs, over dood en doodgaan, over bijna-doodervaringen, over werelden die u en ik niet kunnen zien – maar het boek maakt dit goed door veel tekeningetjes te laten zien van moleculen – minstens één daarvan is die begeesterde molecuul, vermoed ik. De ondertitel van het boek luidt, ietwat provocerend: “Het revolutionaire onderzoek van een dokter naar de biologie van bijna-doodervaringen en mystieke ervaringen”. De dokter schrijft gemakshalve vanuit het ‘ik-perspectief’ en is het hele boek druk doende mensen net niet dood te laten gaan
Als psycholoog word ik altijd erg zenuwachtig van dit soort boeken maar Piet lijkt ze met het grootste gemak te verslinden.
Iets beter verging het mij met een andere interesse van Piet, de interesse in dromen. Piet is lid van de vereniging voor studie van dromen en hoewel een gematigd gedragstherapeut als ik mijn cliënten nooit vraag naar hun dromen kennen wij voorgangers die er hele boeken aan gewijd hebben. Ik heb van Piet geleerd dat er nog steeds een hoekje binnen de psychologie is die zich met dromen bezighoudt. Ook computerprogrammatuur wijst Piet niet af – via games en role playing games wist hij ook de interesse van onze patiënten te wekken; een onzer patiënten verstopte zich in de wereld van de games omdat de echte wereld hem weinig te bieden had en in deze games wist deze patiënt zichzelf een boeiende machtspositie toe te wijzen."

Ondanks deze woorden heeft Piet toch zijn diploma gekregen. Alsnog gefeliciteerd!