Google Analytics

zondag 29 september 2013

Breekijzer


We spreken nu over hem, de supervisante en ik. Hij is een bijzonder man – zo bijzonder dat we niet goed weten wat te doen. Hij is vooral aandoenlijk, hij vertedert. Daar denkt niet iedereen zo over, er zijn mensen die dat heel anders zien, en met goede redenen. Want hij heeft dingen gedaan die in niets lijken op hoe hij bij ons is. Of nou ja, soms doet hij die dingen ook bij ons. Niet in het echt, gelukkig, maar figuurlijk. Dan zien we voor heel even wat die anderen hebben ondergaan – een schim, een afspiegeling, een afgevlakte herhaling. Daarom weten we het niet zo goed. De gelijkenis met toen is er, de formule schijnt nog aanwezig – maar omdat hij ons geen kwaad doet zien wij de aanhankelijke, de wanhopige, de aandoenlijke kant van hoe hij is.
Hij is opgetrokken uit angst en impulsen. En daarmee lukt het leven niet zo goed. Dat weet hij zelf ook wel. Hij klaagt er ook over. Vooral verlaten worden jaagt hem angst aan. En verlaten worden, dat is wat hem overkomen is. Toen hij drie jaar was. En opnieuw toen hij zes was. En daarna nog een aantal keer. En als je verlaten wordt ben je alleen. En dat verdraagt hij niet.
Nu heeft hij een vriendin. En hij is niet gelukkig en verliefd, nee, hij is vooral bang. Want de vriendin zou hem kunnen verlaten. Dus belt hij haar. Vijf keer per dag. Of tien keer per dag. Of twintig keer per dag. Om te controleren of ze nog van hem houdt, en of ze geen ander heeft. En waar ze is en wat ze doet, en of er geen andere man bij haar is. En ja, nou ja, hij is ook verliefd en gelukkig. Zegt hij. Maar hoe lang nog. Welke vriendin houdt dit vol. Deze misschien niet, net als de vorige. En dan is de cirkel weer rond. Zijn eigen cirkel, zijn vicieuze cirkel. Hij begint hem zelf, loopt de ronde en vindt zichzelf weer op het uitgangspunt terug, geen stap verder. Sisyphus, zonder steen. Sisyphus had de eeuwigheid, hij een mensenleven te gaan.
We zoeken een breekijzer. Die moet in de cirkel.
Maar vandaag vinden we het breekijzer niet. Volgende week verder met de supervisie – twee mensen op zoek naar een breekijzer. Sisyphusarbeid?

1 opmerking: